Spalaj cały gaz – niepełne spalanie to straty energetyczne. Wystarczy obserwować kolor płomienia. Głównym składnikiem gazu ziemnego jest metan, którego płomień podczas spalania powinien mieć barwę bladoniebieską. Jeśli płomień jest żółty lub pomarańczowy, to znaczy, że zachodzi niepełne spalanie paliwa – powstające wtedy drobinki sadzy barwią płomień na żółto. Najczęściej jest to związane z ograniczonym dostępem powietrza do spalania, dlatego przede wszystkim sprawdź, czy do palnika dopływa świeże powietrze – przez najbliższe okno lub przez specjalnie wykonany kanał wentylacyjny (tzw. „zetkę”). W przypadku kuchni gazowej powinno wystarczyć uchylenie kuchennego okna, a w przypadku pieca – sprawdzenie dłonią, czy do kotłowni kratką „zetki” dopływa świeże powietrze. Poza tym zanieczyszczenia mogą pochodzić z samego palnika – wyczyść kuchenkę lub zleć czyszczenie pieca serwisantowi.

• Dostosuj temperaturę piekarnika do wielkości i rodzaju przyrządzanej potrawy.
• Piecz dwie potrawy równocześnie na różnych poziomach piekarnika.
• Pod koniec pieczenia wyłącz gaz – odpowiednia temperatura utrzyma się jeszcze przez około 10 minut.
• Korzystaj z szuflady pod piekarnikiem kuchenki gazowej, aby wcześniej przygotowane potrawy nie wystygły. Wiele osób nie wie, że dolna szuflada do tego właśnie służy.
• Do piekarnika wkładaj składniki w temperaturze pokojowej. Zamrożone lub prosto z lodówki zużyją więcej energii, zanim zaczną się piec.
• Jeśli przepis dla danej potrawy tego nie wymaga, nie nagrzewaj piekarnika przed włożeniem do niego składników – po włożeniu np. zimnego kurczaka, temperatura nagrzanego piekarnika i tak spadnie, co spowoduje jedynie stratę energii i wydłuży czas pieczenia o ten konieczny do podgrzania mięsa. Nagrzewając piekarnik razem z potrawą, skrócisz czas jej pieczenia i zaoszczędzisz gaz.
• Regularnie czyść piekarnik, żeby umożliwić jego szybkie i równomierne nagrzewanie.

• Przed sezonem grzewczym zadbaj o inspekcję i wyczyszczenie pieca. Nagromadzony na wężownicy i palnikach osad zmniejsza jego sprawność. Przepłucz instalację grzewczą usuwając kamień i inne zanieczyszczenia.
• Steruj pracą pieca za pomocą programatora tygodniowego, ustawiając niższą temperaturę w nocy i w czasie, gdy jesteś np. w pracy.

Jeśli używasz zbiornika buforowego / akumulacyjnego, warto go dobrze zaizolować. Izolowany „boiler” dłużej utrzymuje odpowiednią temperaturę wody, dzięki czemu piec włącza się rzadziej.

• Upewnij się, że instalacja grzewcza jest odpowietrzona, rury i grzejniki nie są zarośnięte lub zamulone produktami korozji, a na grzejnikach nie zalega warstwa kurzu. Niesprawna instalacja grzewcza potrzebuje do ogrzania pomieszczeń więcej gorącej wody, a to oznacza większe zużycie gazu.
• Nie zasłaniaj grzejników zasłonami, ani nie zastawiaj ich meblami.
• W celu szybszego ogrzania wychłodzonego pomieszczenia nie zwiększaj temperatury grzejnika, lecz użyj małego wentylatora do szybszego wymieszania ciepłego powietrza w pomieszczeniu. Ciepłe powietrze z grzejnika unosi się pod sufit i odpowiednie wymieszanie w całym pomieszczeniu zajmuje dużo czasu. Wymuszenie mieszania powietrza przyśpieszy ten proces.
• Zakręcaj grzejniki w pomieszczeniach, których przez dłuższy czas nie używasz. Zamykaj drzwi od takich pomieszczeń.
• Nie blokuj szczelin wentylacyjnych pod drzwiami pomieszczeń – dzięki nim ciepło jest rozprowadzane równomiernie po ogrzewanym pomieszczeniu, a zamknięte pokoje są prawidłowo wentylowane.
• Jeśli przebywasz długo w jednym pokoju, zamknij drzwi – pokój szybciej się nagrzeje, a głowica termostatyczna na kaloryferze szybciej i na dłużej przymknie przepływ ciepłej wody, co zmniejszy potrzebę jej ciągłego dogrzewania
• Wymień tradycyjne głowice termostatyczne przy grzejnikach na głowice programowalne i ustaw na nich temperatury odpowiednie do stopnia wykorzystania pomieszczeń oraz pory dnia.
• Ustaw stałą temperaturę w pomieszczeniach. Skokowa praca systemu grzewczego wymaga większego zużycia energii, niż jedynie podtrzymywanie stałych parametrów. Optymalna dla ludzkiego organizmu jest temperatura w zakresie 20-24 stopni Celsjusza. Nocą, gdy śpimy, temperatura może być niższa. Ustaw w pokojach temperaturę na poziomie 20 – 21 stopni, w łazience – 22-24, a w sypialni – około 18 stopni. Gdy nie będzie cię dłuższy czas w domu, obniż temperaturę o 3-4 stopnie w całym domu, aby zaoszczędzić energię bez wychładzania budynku.
• Zadbaj o prawidłową wilgotność powietrza (w granicach 45-55%). Suche powietrze dłużej się nagrzewa.

• Wietrz pomieszczenia krótko, ale intensywnie. Szeroko otwarte okno przez 5 do 10 minut zapewnia właściwą wymianę powietrza. Podczas wietrzenia zakręć kaloryfery. Nie zostawiaj uchylonego okna.
• Zadbaj o właściwą termoizolację domu, zwłaszcza dachu i poddasza. Dowiedz się więcej o termomodernizacji.
• Jeśli nie masz wpływu na izolację budynku, zamontuj za grzejnikami ekrany kierujące ciepło emitowane w kierunku ściany z powrotem do pomieszczenia.
• Uszczelnij okna i drzwi. To przez nieszczelności stolarki budowlanej budynek traci najwięcej ciepła.
• Odsłaniaj okna w ciągu dnia. Pozwól, alby słońce nagrzało pomieszczenia. W nocy rolety i zasłony mogą pełnić rolę dodatkowej izolacji, jednak nie powinny zasłaniać grzejników.

• Weź prysznic zamiast kąpieli. Trwa krócej i zużywa mniej ciepłej wody. Temperatura wody pod prysznicem może również być niższa niż w przypadku kąpieli. Wybierając prysznic, zużywasz do czterech razy mniej ciepła i trzy razy mniej wody.
• Wymień zwykłą baterię na termostatyczną, z ekologiczną funkcją ograniczonego przepływu. Bateria termostatyczna pozwala na ustawienie odpowiedniej temperatury wody wbudowanym termostatem i ogranicza przepływ do momentu jej osiągnięcia.  Dzięki temu zużyjesz mniej ciepłej wody zanim osiągnie ona pożądaną temperaturę, a dzięki funkcji ograniczonego przepływu – mniej wody podczas mycia.